این مجموعه، آثار پیانویی علیرضا مشایخی را شامل میشود. وی در این آثار، چگونگی طرح «چندصدایی» در موسیقی ایران را در ابعاد متفاوت صورتبندی کرده است. این مجموعه با یک ترانهی سادهی کُردی آغاز، و بهتدریج به سمت ساختارهای «چندصدایی» پیچیدهتری هدایت میشود. در این آثار، موسیقی ایرانی در ابعاد متفاوت سبکشناسی و فرمشناسی به امکان جستوجو و مکاشفهی آهنگساز تبدیل شده است.