درباره‌ی این اثر، به قلم سمیرا واثق‌نیا می‌خوانیم: «علاقه مشایخی به ترکیب سازهای هم رنگ، نخستین بار در قطعه ای با نام مدال 2015 برای نه کنتراباس و سازهای کوبه‌ای، اپوس ۲۴۲ منعکس شد. رضایت خاطر او از نتیجه این اثر باعث شد که در سال ۲۰۲۲ میلادی قطعه ای برای چهار ویولن با عنوان «نقره سیاه» تصنیف کند.
هنگامی که یکی از دوستانش از علت نام‌گذاری این اثر می‌پرسد، او درپاسخ می‌گوید: «اگر می‌گفتم نقره سفید شما مشکلی نداشتید؟»
در صورتی که بخواهیم قطعه را در فرم‌های کلاسیک ریشه‌یابی کنیم، می‌توانیم از نوعی «روندو» صحبت کنیم که در آن تکرارهای «A» به ندرت اشاره لغوی به اولین تظاهر «A» دارند و اپیزودهای میانی برای دست یافتن به حداکثر تنوع اشاره‌هایی به موسیقی ایرانی دارند.»
