موسیقی نو در ایران مجموعهای با آهنگسازی علیرضا مشایخی، اشکان پاشازاده، فرخ صابری، سینا صدقی، سعید علیجانی و پریسا واعظ قمصری است. در این اثر قطعهی «سونات» برای فلوت با الهام از نگاه علیرضا مشایخی به فرم سونات شکل گرفته است و قطعهی «جهت» با استفاده از ابزارهای موسیقی سریل، توجه ویژه به عدد طلایی و تئوری مکمل علیرضا مشایخی شکل گرفته است. قطعهی «آتماتیک ـ آتمسفریک» از نقطهنظر رویکرد چندفرهنگی، ملهَم از همراه شوپن، اپوس ۱۳۰ اثر علیرضا مشایخی شکل گرفته است. «امپرسیون» از سه قسمت تشکیل شده است که از ساختاری آتونال و آتماتیک برخوردار است. کُدای این اثر مبتنی بر «بداهه نوازی هدایت شده» سازماندهی شده است.