زار و نوبان هر دو نوعی باد است که در جسم و روان افراد (معمولاً کارگران کشتی ها و لنج ها و ساحل نشینان فقیر) حلول میکنند و آنها را به تسخیر خود درمی آورند و تعادل روحی و جسمیشان را برهم می زنند. مراسم زار و نوبان آیین ویژهای هستند همراه با موسیقی که برای مهار کردن باد برگزار میشوند و رهبری و هدایت آن به عهده ی اباباب یا امامابی آن مراسم است. در این سیدی حاجیآمنه ذوق پور، حاجغلام طالبی و زلیخا ایرانی بندری (به عنوان خواننده، بابا و مامای زار و نوبان) و گروه پانزده نفری آنها اجرای مراسم را به عهده دارند.