دلتنگیها در سه موومان برای ارکستر زهی و بر مبنای سه ترانهی مشهور ایرانی از سه آهنگساز گوناگون نوشته شده است. این موسیقی و دیگر آثاری که به این گونه نوشته شدهاند منعکسکنندهی احترام و عشق مهران روحانی به آهنگسازان و آثارشان در سرزمین مادری اوست. روحانی باور دارد که نغمههای زیبا و ملودیهای بسیار شیرینی در مناطق مختلف ایران موجودند که باید آنها را شناخت و در کنسرتهای موسیقی و آثار آهنگسازان به کار گرفت. موومان اول، «عشق»، بر مبنای ترانهی «الههی ناز» اثر استاد علیاکبر محسنی نوشته شده و بیانگر ارزشهای عشق و تاثیر آن در زندگی است. موومان دوم، «صبر»، بر مبنای ترانهی «سنگ خارا» اثر استاد علی تجویدی نوشته شده است. موومان نهایی «وصال»، در واقع نتیجهی داشتن «عشق» واقعی با «صبر» پایدار و طولانی است. این موومان بر مبنای ترانهی «بهار دلنشین» اثر معروف استاد روحالله خالقی نوشته شده است..