درباره‌ی این اثر، به قلم سام اصفهانی می‌خوانیم:«مجموعه‌ی حاضر گزیده‌ی قطعاتی است که در سال‌های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۳ ، به صورت پراکنده با احوالی کاملا درونی، در کنار آموخته‌هایم از هارمونی و اصول آهنگسازی نگاشته شدند؛ قطعاتی که در پس هریک از آنها، برای من، مفهومی عمیق از «زندگی» حضور و جریان دارد و با توجه به تعاریف و کارکرد واژه‌ی عمیق ماندالا، عنوان ماندالای درون را بر خود گرفت. این مجموعه شامل دو بخش اصلی است: بخش اول، چهار پانوراما برای پیانو، اساس نگارش این قطعات استفاده از «ماتریال تماتیک» ردیف دستگاهی موسیقی ایرانی و یا موسیقی نواحی، در کنار اصول هارمونی و کمپوزیسیون غربی است؛ به‌گونه‌ای که ضمن سعی بر پایبندی و حفظ ماتریال و الگوی اصلی تماتیک، تغییرات به هارمونیزاسیون، اتمسفر، رنگ و بیان قطعات در جمله‌بندی‌ها و اجرا ختم شده است. انتساب پیشوند پانوراما بر قطعات زیر، اشاره به تصاویر کشیده در عکاسی دارد که در اینجا حاکی از کشیدگی زمان در موسیقی است. بخش دوم، پنج قطعه‌ی تغزلی برای پیانو، در این قطعات سعی بر حضور فضای شرقی در کنار اصول هارمونی و آهنگسازی موسیقی بین‌المللی بوده است.»
