بیداری مجموعهی هفتم از سری تکنوازیهای استاد نورعلی الهی است. قطعهی «سوییت مناجات»ِ این آلبوم بهیادآوری هنرمندانهی این میپردازد که همهی امور به دست معبود ازلی است. استاد الهی در قطعهی «هر وَ اُ سلطان» از دو شخصیت معنوی علی و سلطان یادمیکند. «سوییت شاهخوشینی» نیز در وصف شاهخوشین عارف قرن پنجم قمری است. «سوییت سحَری در کوک فرنگی» معمولا در سحر نواخته میشد تا روح درویشان را به هیجان آورد. آنچه این پیشدرآمد را خارقالعاده میسازد آن است که بهجای کوکشدن در فاصلهی چهارم معمول، در فاصلهی دوم کوک شده است. «قطعهی سحَری در ادامهی قطار» نیز نمایانگر نوعی گفتوگو میان دو معشوق آسمانی است.