این مجموعه شامل دو سیدی از تکنوازیهای تنبور استاد الهی است: ۱. رقصهای معنوی ۲. شُر. بداههنوازیهای خاص ایشان در این دو سیدی در قالب سه سوییت نشان داده شدهاند: سوییت «بابافقیهی»، سوییت «چپی» و سوییت «قطار». تأثیر موسیقی سنتی ایرانی بر شیوهی تنبورنوازی او کاملاً حس میشود و به همان نسبت هنر تنبورنوازیاش هم به نوبهی خود الهامبخش اجراهای او از قطعات کارگان موسیقی سنتی ایرانی بوده است. اما این ارتباط دو سویه و توانمند، کیفیت بیانی او را در موسیقی محدود نکرد زیرا بر آن بود تا ترکیبی ملموس از دو ساز زهی ایرانی و کُردی، یعنی سهتار و تنبور، به وجود آورد که از نظر فن اجرا و خصوصیات ظاهری ویژه باشند. از این رو سازی جدید را طراحی کرد و برای ساخت سفارش داد: تنبوری پنجسیمه که به او امکان میداد فنون خاص نوازندگی سهتار و تنبور را در هم ادغام کند. اجرای سوییت «قطار» در این مجموعه حدود چهل دقیقه طول میکشد که میتوان آن را کاملترین اجرای ضبط شده از میان اجراهای بهجامانده از استاد الهی به شمار آورد.