درباره‌ی این اثر، به قلم صائب کاکاوند می‌خوانیم: «بر این باورم که موسیقی بی‌کلام بیان خاص خویش را دارد، چه بسا درک این موسیقی نیازمند تفکر و تعمق بسیاری نیز باشد. در سال‌های اخیر ضبط مجموعه‌ی « باز یک آغاز » را بر اساس سه مرحله‌ی خلقت: زایش، رویش و زوال آغاز کردم.
زایش: جملاتی در دستگاه شور، مدگردی‌هایی به آواز ابوعطا و دشتی با چندصدایی تارها و فضاسازی‌هایی در این بخش، مجهول بودن زایش را تداعی می‌کند. این بخش با پنج ضربی «هلهله» پایان می‌یابد.
رویش: بخش مهمی از زندگی، تلاش برای یافتن خویش که توام با اندیشیدن است. این بخش در آواز بیات اصفهان نواخته شده و نظم را در روح انسان به تصویر می‌کشد.
زوال: بخش مبهم فلسفه‌ی خلقت، دال بر فانی بودن جسم، روحی که در جریان و حرکت خویش است. زوال در دستگاه ماهور و آواز دشتی اجرا شده و در انتها با قطعه‌ی «پایکوبی » پایان می‌یابد و شاید آغازی دوباره.»
