درباره‌ی این اثر، به قلم ارشد تهماسبی می‌خوانیم: «حدود بیست سال قبل مجموعه‌ای از ساخته‌هایم را در کتابی با عنوان عشق مانْد منتشر کردم و اینک دفتر دیگری از آثارم را فرا روی علاقه‌مندان موسیقی می‌گذارم. همه‌ی اینها آهنگ‌هایی هستند که طبیعتاً خودم دوستشان دارم و بعضی‌شان مثل تصنیف‌های «زمستان» و سرودهای «ایران» و «ای ایرانی» و ... قطعاتِ بهاریه و مهربانی و ... تا کنون در هیچ آلبومی اجرا نشده‌اند و آثار به‌اصطلاح دست‌ِ اولی هستند که شاید ــ و امیدوارم ــ برای دوستداران موسیقی نیز، از نظر ساختار و کیفیت آهنگ، این ویژگی را داشته باشند. در این کتاب، تاریخ ساختن همه‌ی آهنگ‌ها را ذکر کرده‌ام؛ قدیم‌ترین آنها مربوط به سال 1361 (بیست‌وپنج سالگیِ من) و جدید‌ترین آنها مربوط به سال 1401 (شصت‌وپنج سالگیِ من) است. قضاوت درباره‌ی چگونگی نگاهم به موسیقی و بازتاب آن در ساخته‌هایم، در این بازه‌ی «چهل ساله»، باشد به عهده‌ی شما عزیزان. »
