درباره‌ی این اثر، به قلم پیمان فخاریان می‌خوانیم:«از سال‌ها پیش اشتیاق نوشتن کار برای گیتار و سازهای دیگر در من بود تا اینکه حدود ۵ سال پیش با ویلنیست جوان کوشا صرافی‌گوهر آشنا شدم و این جریان کلید خورد. این آشنایی منجر به نوشتن ۱۵ کار برای گیتار و ویلن و گیتار و کمانچه شد که طی ۵ سال نوشته و ضبط شدند. مجموعه‌ی پیش رو روایتی است درونی و عاشقانه؛ با قطعه‌ی روایت شروع می‌شود که گویای فضای کلی آلبوم است، با تصویر تو در من؛ انبساط عشق شکل می‌گیرد که در ادامه به تردید خاطرات…ولی باید عبور کرد از تاریکی در قامت آینه‌ای تا انعکاس روزنه‌ای… که عشق آینه‌ایست برای تاریکی.»
