مجموعه ای از نواخته های استاد ابوالحسن صبا با سه تار در دستگاه ماهور، آواز افشاری، دستگاه شور (گریلی) و آواز ابوعطا. آواز افشاری و گریلی این مجموعه با تمبک و آواز حسین تهرانی همراهی شده است و در انتهای مجموعه، قطعه شعری از شهریار به یاد صبا و با صدای شاعر آمده است. درباره‌ی این اثر، به قلم حسین مهرانی می‌خوانیم:«صبا سازهای متفاوتی می‌نواخته و ظاهراً تکنیک‌ها را از سازهای دیگر وارد سه‌تار کرده و تأثیر آن سازها در نوازندگی او مشهود است. به عنوان مثال، استاکاتوها و تکیه‌هایش در سه تار شبیه اجرای این تکنیک ها در ویلن است. او علاقه‌ی زیادی به اجرای قطعات ضربی با سه‌تار داشت و احتمالاً این ذوق را از استادش درویش‌خان به ارث برده بود.»
