موسیقی بخشیهای شمال خراسان در درجهی نخست موسیقی آوازی است. رامشگر آوازش را با دوتار همراه میکند. این ساز عزیزترین یار بخشی است. برخلاف موسیقی کلاسیک ایرانی که تکصدایی است، موسیقی بخشیها با استفاده از دو سیم زیر و بم دوتار به نوعی موسیقی چندصدایی است و این ویژگی آن را به موسیقی ترکمنها نزدیک میکند. این موسیقی بر اساس یک نظام مُدال استوار شده است که مجموعهای است از موتیوهای ملودیک. این موتیوها بر اساس نظمی کنار هم قرار میگیرند و چارچوبی کلی پدید میآورند که بخشیها به آن مقام یا آهنگ میگویند. هر مقام معمولا عنوانی دارد و در واقع الگویی است برای بداههخوانی و گوناگونیهای لحن آواز بخشی. این الگو را در اصطلاح موسیقی ملودیتیپ میگویند. روشن گلافروز از رامشگران نامدار شمال خراسان است. به گفتهی او هر مقامی با روحیهی یکی از قهرمانان داستان هماهنگی دارد. مقامهایی که در این سیدی ضبط شدهاند عمدتا بر بخشهای داستانها استوارند.