موسیقی این آلبوم حاصل بداهه‌نوازی بر روی طرح‌ها و فرم‌های ریتمیك از پیش ریخته‌شده‌ای‌ست كه شامل موتیف‌ها و نقاط تغییر متر و همچنین نقاط تغییر دسته‌بندی در مترهای تركیبی می‌شود. هر قطعه در این آلبوم بر اساس فضای غالب ریتمیك در دستگاه یا آواز به خصوصی از ردیف موسیقی ایرانی به بسط و گسترش موتیف‌های تماتیك درون دستگاه و یا به همراه مُدگردی می‌پردازد.
مترهای انتخابی قطعات این آلبوم اعم‌اند از مترهای تركیبی و افزاینده. ریتم‌های تركیبی نظیر 8/8، 8/7، 8/5، 8/12 و 8/6 هستند.
ریتم‌های افزاینده مانند 8/11 و 8/13 نیز متر اصلی دو قطعه‌ی این آلبوم هستند، كه 8/11 با تقسیم‌بندیِ 2 2 3 2 2 اجرا می‌شود و 8/13، با تقسیم‌بندیِ 2 2 3 3 3.
در این آلبوم اساس فواصل و موتیف‌ها بر دستگاه‌های چهارگاه، شور و متعلقاتش، همایون و آوازش، نوا و سه‌گاه است. اما نگاه به آن نگاه آهنگسازی موسیقی معاصر است و برای تركیب اصوات از هارمونی سریالی و میكرومُدال استفاده شده است.
تمبك‌نوازی در این آلبوم نه با نگاه همراهی كننده بلكه تمبك به عنوان یكی از دو عنصر اصلی اثر و بسط و گسترش آن كه سراسر ریتمیك و موتیفیك است، با نوآوری در شیوه‌ی اجرایی فیگورهای ریتمیك مختلف و خلق فضاسازی‌های پِركاسیو كه در آن افت و خیز متعدد داینامیك قابلیت‌های رنگ‌آمیزی این ساز را بیش از پیش نشان می‌دهد، نقش تازه‌ای از این ساز در این آلبوم نشان داده است.
