عود: نجمه صغیر
کمانچه: المیرا مردانه
تار: پریسا کاشفی
سنتور: احمد رضاخواه
نی: احسان عابدی
بندیر: فرید خردمند
درباره‌ی این اثر، به قلم فرید خردمند می‌خوانیم:«دو قطعه‌ی نوآذر و خجسته، حاصل تلاشم برای درک کارکرد ایقاعات بلند و بستری یا به عبارت بهتر فرمالی است که همواره از هنگامی که در نسخه‌های قدیمی به آن‌ها برخوردم تا روزی که برخی از انواع زنده‌ی آن‌ها را نزد فرهنگ‌های همسایه شنیدم و نواختم، برایم کشش و جذابیتی رازگونه داشت. هر دو قطعه ایده‌ی فرم و ریتم خود را از موسیقی شش‌مقام بخارایی و نیز کارگان عجملر گرفته‌اند با ترجیع‌بندهایی به سیاق دوره‌ی تیموری شبیه آنچه که مراغی در فرم پیشرو آورده است. از نظر مد اما وامدار محدوده‌ی موسیقی ایران ـ عرب و ترک‌اند. دو قطعه‌ی دیگر یعنی آساره و بهاره، دو ترانه‌اند که موسیقی‌شان دستگاهی‌تر است و گذشته از کارکرد فرمال‌شان در کلیت طرح (همانند ترانه‌های شش‌مقام یا شرقی‌ها و سماعی‌های فصل)، ادای احترامی هستند به دو هنرمند گرانقدری که یک دهه گروهِ موسیقیِ سپهر را همراهی کرده‌اند: خانم‌ها آساره شكارچى و بهاره فياضى. تك‌نوازى‌هاى اين مجموعه همه از پيش ساخته شده‌اند. بيشترِ مسير مُدگردى‌ها و نواخته‌ها از سوى آهنگساز تعيين و جزییات و چگونگی اجرا به نوازندگان محول شده است. البته پيشنهادات و انتخاب‌های نوازندگان نيز چنانچه در راستاى خواست آهنگساز بوده در تك‌نوازى‌ها وارد شده و سپس اين مجموعه به شكل نهایی بسته شده است.»
