درباره‌ی این اثر، به قلم سامر حبیبی می‌خوانیم:«رسیدن به هنر بداهه‌نوازی مهم‌ترین و بالاترین درجه از درک موسیقی شرقی است. هنرمند بداهه‌نواز با تکیه بر دانش و تجربه و درک موسیقی سرزمین خود، در ذهن خلاقش موسیقی می‌سازد و می‌نوازد. این نوع بداهه‌پردازی نیاز به پشتوانه‌ی شناخت موسیقی، تکنیک، آهنگسازی، درک ریتم و سرعت در هماهنگی ذهن و دست دارد. در کنار همه‌ی این عوامل سال‌ها تمرین و آزمون و خطا و ویرایش در لحظه را نیز باید اضافه کرد. در موسیقی آوازی فرصت بیشتری برای هماهنگی هست اما در قطعات ریتمیک، به ویژه قطعاتی با ریتم و ضرب‌آهنگ سریع، این فرصت به حداقل می‌رسد و کار را بسی دشوارتر می‌نماید. اثری که می‌شنوید حاصل اولین تجربه‌ی هم‌نوازی بنده با دوست و هنرمند ارجمند آقای بهنام معصومی است و کاملاً بداهه و بدون هماهنگی قبلی اجرا شده است. به‌جز قطعه‌ی آخر که رنگ دشتی، اثر استاد بیگجه‌خانی است، تمامی قطعات و آوازها در لحظه ساخته و اجرا شده‌اند.»
