ضبط‌های ۱۲۸۴ش روی صفحات گرامافن ۷۸دور
درباره‌ی این اثر، به قلم محمدرضا شرایلی می‌خوانیم:«آغاز آشنایی ایرانیان با فرهنگ و به تبع آن موسیقى غرب در قرن نوزدهم میلادى از دو جریان اصلى نشئت گرفته است؛ نخست آمدوشد اروپاییان به ایران و به دنبال آن مسافرت‌هاى رجل سیاسى و وابستگان دربار به فرنگ و اعزام جوانان علاقه‌مند براى تحصیل در مراکز علمى غرب و دوم علاقه‌ى طبقه‌ى حاکمه به تشکیل نیروى نظامى که به دنبال خود ورود مستشاران و معلمان فرنگى را به ایران در پى داشته است. در این میان یکى از مظاهر بارز تمدن اروپاى قرن 19 که همواره مورد توجه درباریان قرار مى‌گرفت گروه‌هاى موزیک نظام بود چه در مراسم رسمى که با حضور مقامات ایرانى در اروپا برگزار مى‌شد و چه دسته‌هاى موزیکى که همراه برخى گروه‌هاى نظامى و مستشاران به ایران مى‌آمد. پیش از آن سازهایى نظیر شیپور، کَرنا، سُرنا، دُهل و نَقاره وظیفه‌ى اجراى موسیقى در مناسبت‌هاى مذهبى، اوقات شرعى، رخدادهاى جنگى یا وقایع دولتى (سیاسى) را در شهرهاى بزرگ برعهده داشتند اما نخستین حضور رسمى کارگزاران نظامى و موسیقى نظام به شیوه‌ى غربى در ایران به دوران فتحعلى‌شاه قاجار باز مى‌گردد و اولین گزارش‌ها از ورود سازهاى غربى به موسیقى نظام ایران را مى‌توان در دوران سلطنت محمدشاه یافت..»
M. CD 514
