درباره‌ی این اثر، به قلم مهشید فراهانی می‌خوانیم: «کتاب «سازنامه، پژوهشی در شناخت سازهای دوره‌ی ساسانی» نخستین پژوهش با رویکرد موسیقی‌شناسی در مورد سازشناسی دوره‌ی ساسانی است که نویسنده کوشیده است از میان بن‌مایه‌های نوشتاری و نگاره‌های نقش‌شده بر آثار دوره‌ی ساسانی که به موسیقی اشاره دارند چهره‌ی سازهای رایج دوره‌ی ساسانی را روشن نماید و غبار تاریخی نشسته بر ماهیت آن‌ها را بزداید. روش پژوهشی مورد استفاده در این کتاب تحلیل روایت در آثار تاریخی با رویکرد موسیقی‌شناسی است. آثار باستانی و منابع مکتوب به مثابه روایت‌های تاریخی در نظر گرفته شده و با رویکرد موسیقی‌شناسی تجزیه و تحلیل شده‌اند. هسته‌ی بنیادین بسیاری از پژوهش‌های اخیر تنها بررسی سازهای نقش شده بر آثار باستانی دوره‌ی ساسانی بوده است و نقش نوشتارهای موجود در این زمینه نادیده گرفته شده‌است. این کتاب با در کنار هم قرار دادن نگاره‌های باستانی و نوشتارهای موجود، واکاوی و هم‌سنجی آن‌ها توانسته‌است دید روشن‌تری از سازهای دوره‌ی ساسانی به دست دهد.»
