خواننده: محسن کرامتی
گردآوری و تدوین: محمدباقر زینالی
نوازندگان: سعید جلالیان (تمبک)، علی توکلی (رباب)، محمدباقر زینالی (سنتور، سه‌تار، کمانچه)
درباره‌ی این اثر، به قلم محمد زینالی می‌خوانیم:«این مجموعه محصول جستجو در قدیمی‌ترین آثار موجود در دستگاه همایون و بازسازی ناب‌ترین آن یافته‌هاست. شکل‌گیری این طرح و آغاز کار، به سال ۱۳۸۵ باز می‌گردد که قصه‌ی وقفه‌ی ده‌ساله در تکمیل و ارائه‌ی آن در حوصله‌ی این مجال نمی‌گنجد. لازم می‌دانم درباره‌ی قدمت و صحت منابع مورد استفاده در این مجموعه با آن دسته از شنوندگان و دوستداران موسیقی ایرانی که در پی استناد به این اجرا هستند توضیحاتی را در میان بگذارم. ـ قطعه‌ی نخست که نام مجموعه نیز از آن گرفته شده، از رکن‌الدین مختاری است در همایون؛ همان قسمت‌های ابتدایی پیش‌درآمد که کلام بر آن قرار گرفته است. ـ چهارمضراب همایون از حبیب سماعی، و بر اساس اجرای مجید کیانی است. ـ تصنیف بیداد بر اساس نت‌نوشته‌ی فرامرز پایور در کتاب ردیف آوازی و تصنیف‌های قدیمی به روایت استاد عبدالله دوامی (تهران: ماهور، ۱۳۷۸) است. ـ تصنیف شوشتری بر اساس صفحه‌ای با صدای قُلی‌خان شاهی است با شعر «اگر مستم». بند فرود که در آخرین قسمت تصنیف به علت اتمام زمان در صفحه موجود نیست، با توجه به ساختار قطعه به صورت فعلی ترمیم شد. ـ تصنیف آخر از جواد بدیع‌زاده است با مَطلع «هست در خانه مرا طُرفه زنی» که مانند پاره‌ای دیگر از آثار ایشان با طنز در کلام همراه است. این آهنگ با شعر استاد کرامتی به اثری متفاوت تبدیل شد. ـ قطعه‌ی پایانی، رِنگی از رکن‌الدین مختاری بر اساس اجرای ابوالحسن صباست. صبا شعر طنزی با مَطلع «همه چیزش خوبه این نگار من، حیف که سالَک داره» بر روی این آهنگ سروده و با صدای خود اجرا کرده است.»
M. CD 474
