حسین علیزاده
آهنگساز در مقدمه‌ی شماره‌ی ۴ از این مجموعه می‌نویسد:«قطعه‌های این دفتر گزیده‌ی آثاری است که بین سال‌های ۱۳۶۴ تا ۱۳۷۶ تصنیف شده‌اند. ۴۰ قطعه‌ای که تاکنون به چاپ رسیده است را می‌توان به دو گروه تقسیم کرد: ۱. قطعه‌هایی که برای تمرین و پیشرفت مهارت نوازندگان ساخته شده‌اند. ۲. قطعه‌هایی که از نظر ساختار بدعت گذار فرم‌هایی هستند که در مقایسه با محدودیت‌های غیرطبیعی‌ای که از قرن گذشته در مورد میزان‌بندی در موسیقی ایران اعمال شده، دارای ریتم‌های آزاد و مختلطی‌اند که با حرکت روان آهنگ‌ها شکل گرفته‌اند.»
